(NL) IDe solopresentatie van Bao Vuong maakt deel uit van The World Ahead – Visions from the Global South, een vijfdelige tentoonstelling over herinnering, ontheemding en het collectieve geheugen van land en lichaam — verteld via stemmen uit het mondiale Zuiden. In tegenstelling tot de dominante verhalen biedt Vuong een belichaamde kijk op migratie — zowel poëtisch als politiek — een subtiele maar krachtige verweving van geschiedenis in de materie van het schilderij zelf.

In de reeks The Crossing schildert Vuong de zee als een schimmige herinnering, een pikzwarte nacht waarin de stiltes van ballingschap aan het oppervlak komen. Ontstaan uit een repetitieve, meditatieve beweging, roepen de gepresenteerde werken verschillende vormen van oversteek op: lichamelijk, innerlijk, historisch. De zwarte, vibrerende verfoppervlakken verbeelden geen landschap — ze belichamen het. Ze dragen angst in zich, verwachting… verzet. Hier wordt de zee zowel graf als baarmoeder, zowel plek van verdwijnen als van overleven.

Naast deze schilderijen toont Vuong de installatie Retenir. In het Frans betekent retenir zowel vasthouden als herinneren — een dubbele betekenis die de kern van het werk raakt. Een hangend net, verzwaard met fotografische fragmenten, houdt vast wat dreigt te vervagen: gezichten, gebaren, alledaagse scènes die ronddrijven als herinneringen op de rand van vergetelheid. Het werk roept een eenvoudig, wezenlijk gebaar op: vasthouden wat dreigt te zinken, sporen bewaren. De ruimte wordt een plaats van waken — een fragiele grens tegen het schipbreuk lijden van het geheugen.